مقایسه اختلالات روانشناختی همبود در زنان و مردان مبتلا به درد اسکلتی عضلانی مزمن

مقدمه: درد مزمن یکی از رایج ترین علل مراجعه به مراکز خدمات درمانی و پزشکی اولیه است، در حدود 20 تا 25 درصد بیماران به مشکلات پزشکی مزمن، نشانگان روانشناختی معنی داری را تجربه می کنند. این مطالعه با هدف تعیین میزان افسردگی، اضطراب و فاجعه سازی درد و رابطه بین فاجعه سازی و افسردگی در افراد مبتلا به درد مزمن اسکلتی عضلانی مراجعه کننده به کلینیک درد بیمارستان امام حسین (ع) تهران بود. روش کار: در این مطالعه مقطعی، 158 نفر از افراد دارای تشخیص اختلال درد اسکلتی عضلانی مزمن مراجعه کننده به کلینیک درد بیمارستان امام حسین (ع) تهران در بازه زمانی زمستان 88 تا تابستان 89 مورد بررسی قرار گرفتند. داده های پژوهش با استفاده از مقیاس افسردگی بک (bdi)، اضطراب بک (bai) و مقیاس فاجعه سازی درد (pcs) گردآوری شد. داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار spss و به کمک آزمونهای t و محاسبه ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: میزان همبودی اضطراب، افسردگی و فاجعه آفرینی درد در بیماران مبتلا به درد مزمن شرکت کننده، به ترتیب 27.2% و 68.9% و 84% بود. بین زنان و مردان مبتلا در میزان افسردگی و اضطراب تفاوت معنی داری وجود داشت (p<0.05). بین زنان و مردان مبتلا در میزان فاجعه سازی نمودن درد در سطح 0.01 تفاوت معنی داری وجود داشتند. یافته ها نشان داد که بین میزان افسردگی و فاجعه سازی درد رابطه مثبت و معنی داری (r=0.73) وجود دارد. نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده، درمانگران می توانند در کنار درمان دارویی از درمانهای غیردارویی (مانند درمانهای روانشناختی) به منظور کاهش افسردگی و اضطراب همراه با درد و کنترل بهتر درد استفاده کنند. با انجام این قبیل تحقیقات، لزوم توجه به تفاوتهای جنسیتی در درمان و استفاده از رویکردی بین رشته ای در تشخیص و درمان بیماران مبتلا به درد مزمن روشن می گردد.